Demum si sanctorum doctorum dicta legisses: merito de prelature seu dignitatis ecclesiastice carentia: ac etiam de priuatione magis gauderes quam doleres. Nimirum sanctorum doctorum sententie contra prelatos et quoscunque habentes ecclesiasticas dignitates sunt satis terribiles. Unde secundum Chrysostomum: prelati propter altitudinem dignitatis in eodem genere peccati grauius cadunt quam subditi. Unde et Hieronymus. Deterius in populis prelati delinquunt: ac per hoc ipsi crudelius quam ceteri punientur. Unde etiam Gregorius. Scire prelati debent: quia si peruersa perpetrant: tot mortibus digni sunt: quot ad suos subditos perditionis exempla transmittunt. Unde necesse est vt tanto se cautius a culpa custodiant: quanto per praua que faciunt non soli moriuntur. Unde et Bernardus. Grauiori et periculosiori debito tenentur astricti: qui pro multis animabus reddituri sunt rationem. Cur etiam homo hoc appetis: quo adepto plerumque confusionem non euadis: Nempe indisciplinati mores subiectorum non mediocriter faciunt ad confusionem rectorum. Unde Chrysostomus. Quemadmodum videns arborem foliis pallentibus marcidam: intelligis quia aliquam culpam habet circa radicem: ita cum videris populum indisciplinatum sine dubio cognosce quia sacerdotium eius non est sanum. Unde Ambrosius in defectu correctionis: pudoris verecundiam recognoscens: dicit: Quid ergo vos arguo cum possitis me vno sermone conuincere? Conuincor enim cum in hac parte clericos vobis magis video negligentes. Quomodo enim possum corrigere filios: cum patres emendare non possum? Aut qua fiducia succenseam laicos: cum a consortibus pudoris verecundia conticescam? hec Ambrosius.